Nakładem wydawnictwa AWF ukazała się monografia nr 48 pt. „Propedeutyka i historia fizjoterapii” pod redakcją naukową prof. dra hab. Tadeusza Kasperczyka i dra hab. Dariusza Muchy.

Propedeutyka (gr. propaideuo – „nauczam początków jakiejś wiedzy”) to nauka wstępna jakiejś dziedziny wiedzy, tu – fizjoterapii. Program studiów na danym kierunku powinien uwzględniać przedmiot „propedeutyka” lub podobny, na przykład „fizjoterapia ogólna” lub „wstęp do fizjoterapii” itp. Student już na początku studiów powinien zapoznać się z zakresem problemowym nauczania oraz stosowanymi środkami i metodami oddziaływania na organizm ludzki w celu uzyskania określonych efektów w zakresie profilaktyki, prewencji lub terapii. Drugie hasło zawarte w tytule monografii – historia, wiąże się nierozerwalnie z propedeutyką. Historia bowiem pozwala na poznanie faktów i dat związanych z daną dziedziną, tu z rehabilitacją i fizjoterapią. W monografii autorzy zamiennie używają określenia „rehabilitacja medyczna” lub „rehabilitacja lecznicza”, podczas gdy w dokumentach urzędowych stosuje się określenie „rehabilitacja medyczna”.

Zawód fizjoterapeuty należy do zawodów medycznych. Profesja ta zyskuje ciągle na znaczeniu, tak się bowiem składa, że ludzi, którzy potrzebują rehabilitacji leczniczej, w tym fizjoterapii, ciągle przybywa. Oczekiwanie, że postęp cywilizacyjny rozwiąże problemy zdrowotne społeczeństw, nie znajduje niestety potwierdzenia w rzeczywistości, co potwierdzają dane statystyczne.

"Od autorów" z monografii "Propedeutyka i historia fizjoterapii"

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł