Prof. dr hab. Anna Marchewka

Prof. dr hab. Anna Marchewka (z domu Stożek) urodziła się 3 czerwca 1960 r. w Kasince Małej. Była słuchaczką Policealnego Medycznego Studium Zawodowego Fizjoterapii, a następnie kształciła się na kierunku Rehabilitacja Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Studia ukończyła w 1985 r. W okresie poprzedzającym naukę w szkole wyższej była przez wiele lat czołową reprezentantką klubu GTS Wisła, a następnie, już jako studentka, zawodniczką AZS AWF Kraków w lekkiej atletyce, specjalizującą się w biegach średnich.

W trakcie studiów podjęła pracę w charakterze technika fizjoterapii, a później młodszego asystenta w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym im. Gabriela Narutowicza w Krakowie, w III Klinice Chirurgii, gdzie pracowała nieprzerwanie do 1990 r. W 1985 r. podjęła pracę w Instytucie Rehabilitacji w Zakładzie Sportu Inwalidów, później w Zakładzie Sportu, Rekreacji i Turystyki Osób Niepełnosprawnych AWF w Krakowie na stanowisku naukowo-dydaktycznym.

W 1992 roku, po uzyskaniu stopnia doktora nauk o kulturze fizycznej, została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Zakładzie Sportu Inwalidów, a później, od 1995 r., w Zakładzie Sportowo-Rekreacyjnych Form Rehabilitacji Ruchowej; od 2002 na stanowisku adiunkta, potem zaś profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Rehabilitacji w Reumatologii i Geriatrii w Katedrze Rehabilitacji Klinicznej – Wydział Rehabilitacji Ruchowej AWF w Krakowie, gdzie pracuje do dziś. W roku 2014 otrzymała tytuł profesora.

Obok obowiązków związanych z prowadzeniem zajęć dydaktycznych pełniła również funkcje organizacyjne. W latach 1995–2002 była kierownikiem Zakładu Sportowo-Rekreacyjnych Form Rehabilitacji Ruchowej. Przez trzy lata (2002–2005) była na Wydziale kierownikiem praktyk zawodowych ds. studiów zaocznych. Od 2002 roku jest członkiem Rady Wydziału Rehabilitacji Ruchowej, a w okresie 2005–2006 powierzono jej obowiązki prodziekana ds. Studiów Zaocznych; była także członkiem Komisji Senackiej ds. Rozwoju Kadr Naukowych. Od 1 listopada 2006 r. jest kierownikiem Katedry Rehabilitacji Klinicznej, a od 6 grudnia 2006 roku do chwili obecnej jest dziekanem Wydziału Rehabilitacji Ruchowej AWF w Krakowie.

Pracując jako asystent w Zakładzie Sportu Inwalidów prowadziła społecznie przy Radzie Wojewódzkiej Zrzeszenia Sportowego Spółdzielczości Pracy „Start” sekcję lekkoatletyki dla osób z uszkodzonym narządem ruchu. Wraz ze studentami organizowała, przygotowywała i prowadziła pierwszą w Polsce Międzynarodową Olimpiadę Sportową Pacjentów po Przeszczepach Narządów, która odbyła się we wrześniu 1998 roku na terenie AWF w Krakowie. W 1985 i 1986 roku współuczestniczyła w organizacji spartakiad dla młodzieży niepełnosprawnej umysłowo, które odbywały się na stadionie KS „Hutnik”. W następnych latach brała czynny udział w organizacji na obiektach AWF regionalnych olimpiad specjalnych dla osób z upośledzeniem umysłowym.

Jest członkiem kilku towarzystw naukowych m.in. Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, Polskiego Stowarzyszenia Naukowego Animacji Turystyki i Rekreacji, Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej. W latach 2001–2003 była sekretarzem Małopolskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, a obecnie jest członkiem Zarządu.

W latach 1985–1992 skrystalizowały się trzy zasadnicze nurty jej badań naukowych. Stanowią je:

  • rozważania poświęcone zmianom zwyrodnieniowym,
  • badania określające bariery architektoniczne,
  • badania uzasadniające konieczność aktywizacji zajęć ruchowych w środowiskach osób niepełnosprawnych.

Problematyce leczenia zmian zwyrodnieniowych poświęcona była jej rozprawa doktorska zatytułowana Kliniczna metoda oceny stanu funkcjonalnego stawu biodrowego w chorobie zwyrodnieniowej dla potrzeb rehabilitacji. Problematyka aktywizacji zajęć ruchowych w środowiskach osób niepełnosprawnych znalazła pełny wyraz w rozprawie habilitacyjnej zatytułowanej Wybrane komponenty aktywności życiowej a poziom niepełnosprawności umysłowej. W 2006 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej, a w 2008 roku została profesorem nadzwyczajnym AWF. Za swoją działalność naukową i organizacyjną odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (2008) oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi (2013).

Jest promotorką ponad 90 prac magisterskich z zakresu rehabilitacji oraz sportu, a także autorką lub współautorką wielu artykułów, jednej monografii i jednego podręcznika. Prywatnie jest mężatką, matką czterech synów.

Publikacje:

- do roku 2008

- od roku 2009